kanchanaburi

Lieve allemaal,

Na een korte nacht zijn we vroeg opgestaan om verder te reizen door Thailand. Om zeven uur ontbijten en om half acht moesten we klaar staan om met drie busjes naar de floating market te reizen. Na een rit van een anderhalf uur kwamen we aan bij de drukte van de drijvende markt. Hier verkopen vrouwtjes, vaak oud, hun groentes, fruit en souvenirs aan de toeristen aan de kant. We kregen een uur om rond te lopen en we kregen het advies om minstens 60% onder de vraagprijs te gaan als we iets wilde kopen. We zijn langs veel kraampjes gelopen en merkte al snel dat elk kraampje hetzelfde verkocht (made in China idee haha). We hadden dorst dus besloten we wat te drinken en ondertussen hebben we lang gekeken naar alle bootjes die net niet elkaar omver varen. daarna zijn we weer in de bus gestapt om verder te reizen naar de Birma railway. Een rit van twee uur. Er is een nieuwe museum gebouwd wat gaat over de Birma railway die naast een tweede wereldoorlog begraafplaats gelegen was. Ook Nederland heeft geholpen aan de bouw van dit museum. Hier hebben we veel informatie gekregen over de opkomst van de Japanners in de tweede wereldoorlog, het idee om een railway aan te leggen en de ondergang van de Japanners. Er hebben ongeveer 18000 Nederlanders onder dwang gewerkt aan de railway. Hier van zijn er 3000 omgekomen. Er waren ongeveer 500 werkkampen verspreid langs de railway. Er werden veel mensen ziek, cholera en malaria waren de grootste doodsoorzaken. De mensen die gewoon verwonding opliepen hoefde ook niet te wachten op goede medische hulp. De Japanners gaven weinig medicijnen of medische apparaten. De dokters werden heel creatief en er zijn verhalen over een fiets die omgebouwd werd tot een bloedtransfusie. Ook werden er veel creatieve protheses gemaakt. Na de gratis koffie hebben we nog even over de begraafplaats gelopen. Dit is zoals altijd heel indrukwekkend en aangrijpend. Na tien minuutjes zijn we weer in de bus gestapt onderweg naar de bridge on the river kwai om daar op een floating restaurant lekker te eten. Het restaurant had een buffet met de heerlijkste Thaise gerechten en lekker gekruid vlees. Na het eten zijn we nog heen en weer gelopen over de brug. We kwamen veel monniken tegen waar Jasper mee op de foto is geweest. Vervolgens weer in de bus gestapt en onderweg naar een station om in de trein te stappen die ons een stukje over de dodenspoorlijn brengt. We kregen van onze reisleidster te horen dat we aan de linker kant moesten gaan zitten. Van uit deze kant kon je over een rivier uit kijken en diep naar beneden kijken. Bijzonder hoe al die dwangarbeiders dit gemaakt hebben. Na het ritje van een half uur zijn we weer in de bus gestapt en gaan we naar onze laatste bestemming van vandaag de floatel. Eerst veertig minuten met de bus en vervolgens twintig minuten met een longtail boot, anders is het hotel niet bereikbaar. Het hotel bleek hetzelfde hotel te zijn als waar Jasper tien jaar geleden ook verbleef. Het hotel ligt op een snel stromende rivier en er is dus ook geen elektriciteit. Tevens is er geen telefoonbereik, wifi of mobielinternet. Heerlijk rustig. Het gehele hotel wordt verlicht door olielampen. Maar we kwamen aan toen het nog licht was. Na ons hutje bekeken te hebben en alvast het muggennet om ons bed te binden wilde we natuurlijk de rivier in springen. We gingen ons meteen omkleden en deden een zwemvest om, want dat is verplicht. En liepen naar het einde van het floatel. Daar spring je het water in en de stroming van de rivier doet de rest. Ons hutje was de laatste van het floatel dus we gingen ook het langst met de stroming mee. Vervolgens moet je een trappetje pakken en dan weer naar het begin lopen. Jasper ging met een aantal anderen naar het andere deel van het floatel dat om de hoek van de rivier lag. Daar is hij erin gesprongen en vervolgens met de bocht mee gegaan tot aan ons hutje. (Uiteraard mocht dit eigenlijk niet). In de avond hebben we weer de heerlijkste gerechten gegeten en kregen we van de lokale bevolking een traditionele dans te zien. Daarna nog even nageborreld en een kaartspelletje met wat groepsleden gespeeld om vervolgens naar bed te gaan. Je hobbelt heerlijk rustig op en neer en hoort het water stromen. Tegen de ochtend hoorde je de vogeltjes. De volgende ochtend om zeven uur opgestaan, want half acht kwam de wilde olifant die in deze omgeving leeft, eten halen bij het floatel. De overgebleven resten van de watermeloenen en ananas mochten de gasten voeren aan de olifant. Na een goed ontbijt met toast, omelet, ham, tomaat en ketchup zijn we weer in de boot gestapt om vervolgens met de bus richting de Erawan watervallen te rijden. Algauw sliepen we in de bus met z'n alle haha. Na een uurtje rijden kwamen we daar. Het is een nationaal park met 7 levels op elk level is een waterval (watervalletje). Onderweg zagen we op level 2 een aapje met jonkies: een heel lief gezicht. De watervallen zijn niet zo groot als die we hebben gezien in Kroatië maar t was wel erg gaaf en mooi om te zien. Het was wel een behoorlijke klim en niet altijd gemakkelijk. Bij level 6 was t heerlijk rustig en heel erg mooi daar zijn we t water in gedoken en hebben we heerlijk gezwommen. De visjes kwamen aan je voeten, ik vond dat heel erg kietelen en schrok telkens. Jasper vond t juist heel leuk! Bij level 7 zat iedereen in t water dus die hebben we overgeslagen. Daarna weer de hele route naar beneden dat eiste wel wat vaardigheden maar we zijn zonder te vallen naar beneden gekomen. In t park zo'n 4 uur gebleven en toen gezamenlijke lunch. Weer nieuwe gerechten geprobeerd. Daarna weer hop in t busje naar een luxe resort. Werden verwelkomt met een lekker sapje. Lekker t zwembad ingedoken en daarna een warme douche. Even heerlijk ontspannen. We hadden om kwart over 8 met twee mensen van de groep afgesproken om te gaan eten. We hadden nu wat westerse gerechten uitgekozen: heerlijke salade, gefrituurde kip, kip cordon bleu en patatjes. We vonden dat wel ff fijn als afwisseling van de rijst. Tot slot bij groep spelletje gespeeld met de jongeren. Nu heerlijk slapen in ons 3 meter lange bed!!! Morgen naar een krokodillen farm en Sukhotai.

Liefs, Jasper en Angelique